KOKU YÖNETMELİĞİ

 

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak, Tanımlar

Amaç

Madde 1- Bu yönetmeliğin amacı, Türkiye’de koku ile ilgili şikayetleri engellemek amacıyla kokuya sebep olan emisyonların denetimine yönelik idari ve teknik usul ve esasları düzenlemektir.

Kapsam

Madde 2- Koku şikayetine neden olan faaliyetlerden ileri gelen koku sorunlarının belirlenmesi ve çözümü ile ilgili işlemleri ve yaptırımları kapsar.

Bu Yönetmelik “İşçi Sağlığı ve Güvenliği” mevzuatı kapsamına giren işyeri çalışma ortamlarında uygulanmaz.

Dayanak

Madde 3- Bu Yönetmelik, 4856 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ve 2872 sayılı Çevre Kanunu’na dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 4- Bu Yönetmelikte geçen;Koku:İnsanda koku alma duyusunu harekete geçiren ve kokunun algılanmasına neden olan uçucu maddelerin yarattığı etkiyi.

Kokulu gaz: Kokulu maddeler içeren gazı.

Nötral (temiz) hava : İçinde kokuya neden olacak herhangi bir madde bulunmayan ve sıcaklığı, basıncı ve nem oranı belli olan havayı ( Bu hava, olfaktometrik ölçümlerde kokulu gazın seyreltilmesi ve panelistler için de referans hava olarak kullanılır.),

Koku birimi (KB): Bir kokulu madde standart koşullardaki 1 m3 nötral hava içine buharlaştırılarak karıştırıldığında panelin algılama eşiğindeki fizyolojik tepkisinin, aynı koşullarda bir birimlik Avrupa Referans Koku Kütlesinin (EROM) yine 1 m3 nötral hava içine buharlaştırılarak karıştırıldığında hasıl olan tepkiye eşit olması halindeki kokulu madde miktarı 1 Koku Birimini,

Standard koşullar :25 ο C ve 1 atm’i Avrupa referans koku kütlesi (EROM-European Reference Odour Mass) :Bir Avrupa Koku Birimi (EOU)-KB için referans olarak alınan sertifikalandırılmış maddenin tanımlanmış bir kütlesini (Bir EROM için referans olarak alınan madde 123 mikrogram n-butanol (CAS-Nr.71-36-3) dur. Bu madde standard koşullardaki 1 m3 nötral hava içine buharlaştırıldığında meydana gelen konsantrasyon 0,040 mikromol/mol olur.),

Avrupa koku birimi (EOU-European Odour Unit) :Bir kokulu madde standart koşullardaki 1 m3 nötral hava içine buharlaştırılarak karıştırıldığında panelin algılama eşiğindeki fizyolojik tepkisinin, aynı koşullarda bir birimlik Avrupa Referans Koku Kütlesinin (EROM) yine 1 m3 nötral hava içine buharlaştırılarak karıştırıldığında hasıl olan tepkiye eşit olması halindeki kokulu madde miktarını,

Koku konsantrasyonu : Standard koşullardaki 1 m3 gaz içinde kaç adet KB bulunduğunu (Koku konsantrasyonu, KB/m3 olarak ifade edilir.),

Koku eşiği : Kokulu maddenin eşik konsantrasyonu, koku alma duyusu normal olan insanların %50’sinin kokuyu algıladığı konsantrasyonu (Bu seviyedeki koku, tanım olarak 1 KB/m3 dür.),

Algılama eşiği : Kokular için algılama eşiği, koku veren maddeye maruz kalanların % 50’sinin kokuyu ayırt edebildiği konsantrasyonu. (Algılama eşiği bir birey veya bir grup insan için saptanabilir.),

Koku seviyesi : Koku konsantrasyonunun logaritmik olarak ifadesini,

Koku şiddeti :Koku hücrelerinin uyarılma şiddetini gösterir. Koku şiddeti, koku konsantrasyonuna bağlıdır. Dolayısı ile, koku konsantrasyonu koku hücrelerinin uyarılma şiddetinin bir ölçüsünü,.

Kokunun hedonik tonu : Kokunun insanlar için hoş, nahoş veya nötr olduğunu,

Koku debisi (qkoku) :Birim zamanda birim alandan yayılan kokulu madde miktarını,

Koku kaynağı – Noktasal kaynak : Kokuluatık gazları sabit bir kaynaktan, bir havalandırma kanalı veya bir baca yardımı ile havaya atan kaynakları,

Koku kaynağı – Alansal (Yaygın) kaynak : Boyutları belli olan (çoğunlukla alan kaynak tanımına giren), fakat atık hava debisi belli olmayan, çöplükler, lagünler, gübre yayılan alanlar, havalandırması olmayan kompost yığınları v.b. gibi kaynakları,

Koku emisyonu : Bir kaynaktan (noktasal veya alansal) havaya atılan veya yayılan kokulu gazları,

Kokulu gaz örneği :Konsantrasyonu ölçülecek ve değerlendirme yapılacak kokulu gazdan usulüne göre alınan bir hacimsal miktarı (Numune hacmi ve numune alma prosedürü, kokulu gazı ve debisini temsil edecek şekilde olmalıdır.)

Dış ortamdaki koku : Dış ortamda bulunan kokulu gazların yarattığı etkiyi (Dış ortamdaki koku seviyesi, kokunun olduğu ortamda Kılavuz B de verilen esaslara göre yapılacak “alan ölçümleri” ile belirlenir.),

Dış ortamdaki koku alanı :Bir veya birden fazla kaynaktan yayılan koku emisyonlarının etkilediği alanı,

Dış ortamdaki koku değerlendirme alanı :Dış ortamda koku ölçümü ve değerlendirilmesi için Kılavuz B de verilen esaslara göre tanımlanan alanı,

Olfaktometre:Olfaktometre, kokulu bir gaz numunesinin belirli oranlarda nötral hava ile seyreltilerek koku konsantrasyonun ölçüldüğü bir cihazı (Bu cihazda farklı oranlarda seyreltilmiş kokulu gaz örnekleri, ölçüm için kullanılan panelistlere koklatılarak koku konsantrasyonu tayin edilir.),

Panelist:Koku konsantrasyonunun “Olfaktometre” ile ölçülmesi sırasında, farklı oranlarda seyreltilmiş kokulu gaz örneklerinin koklatıldığı denek kişileri,

Lider panelist:Koku konsantrasyonunun “Olfaktometre” ile ölçülmesi sırasında, farklı oranlarda seyreltilmiş kokulu gaz örneklerinin panelistlere sunulmasını idare eden kişiyi,

Panel:Koku konsantrasyonunun “Olfaktometre” ile ölçülmesi sırasında, farklı oranlarda seyreltilmiş kokulu gaz örneklerinin sunulduğu, 4 adet panelistten ve bir adet liderden oluşan panelistler grubunu,

Kokulu zaman yüzdesi (Koku frekansı): Alan ölçümleri sırasında her ölçüm noktasında yapılan ölçümlerde, kokunun algılanabildiği ölçüm sayısının o ölçüm noktasında 10 dakika içinde yapılan toplam 60 adet ölçüme oranının 100 ile çarpılmasını,

Kokulu saat: Alan ölçümleri sırasında, bir saatlik bir ölçüm süresi içinde elde edilen Kokulu Zaman Yüzdesi, % 10 veya daha fazla ise ölçümün yapıldığı saat “kokulu saat” i

Kokulu saat yüzdesi: Alan ölçümleri sırasında, her ölçüm noktasında yapılan ölçümlerde, o noktada elde edilen kokulu saat sayısının, o noktada yapılan toplam ölçüm sayısına oranının 100 ile çarpılmasını,

Tesis :Koku emisyonuna neden olan işletmeleri,

Bakanlık :Çevre ve Orman Bakanlığını,.

Yetkili merci :Bakanlık, Valilik, ile Bakanlık ve valiliğin yetki verdiği belediye ve kaymakamlıkları,ifade eder.

 

İKİNCİ BÖLÜM

Genel Hükümler

Görev, yetki ve sorumluluk

Madde 5- Bu Yönetmeliğin uygulanmasından Yetkili Merci sorumludur.

Koku oluşturan tesisleri kuran ve işletenlerin yükümlülükleri

Madde 6- Kokuya neden olan faaliyetler, kurulmaları ve işletilmeleri sırasında aşağıda belirtilen kurallara uymakla yükümlüdür.

a) Tesisin kamuya ve çevreye olan zararlı etkilerini teknolojik seviyeye uygun olarak azaltmak için bu yönetmelikte belirtilen teknik şartlara uyulması,

b) Şikayet olması halinde, Madde 7 ve Madde 8’de belirtilen esaslar çerçevesinde kokulu emisyonlarının ve dış ortamdaki koku seviyesinin ölçtürülmesi,

c) Bu yönetmelikte belirtilen emisyon ve dış ortam sınır değerlerinin aşılmaması,

d) ÇED Yönetmeliği kapsamında yer alan ve kokuya neden olabilecek tesislerin koku açısından ÇED sürecinde dikkate alınması; tesisin yer seçimi, meskun yerlerle arasındaki uzaklık ve etrafında oluşturulacak koruma bandı, kullanılacak hammadde ve üretim teknolojisi yönlerinden çevrede koku sorunu yaratmayacak şekilde ve bu yönetmelikte belirtilen teknik şartları da göz önüne alarak kurulması

e) Diğer Çevre Mevzuatı kapsamında izinlerin alınması,

esastır.

 

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Koku Sınır Değerleri

Dış ortamdaki koku sınır değerleri

Madde 7- Koku sorununun belirlenmesinde, dış ortam havasında yapılan koku ölçümleri ile bulunan koku seviyesi esas alınır.

a) Kokunun yoğun hissedildiği ayları kapsayacak şekilde en az 3 ay süreli olarak yapılan alan çalışması sonunda bulunan toplam “Kokulu Saat Yüzdesi”, yerleşim alanlarında %15’i ve sanayi bölgelerinde %20’yi aşmıyorsa, dış ortamdaki koku sınırının sağlandığına karar verilir. Aksi halde dış ortamdaki koku sınırının aşıldığı ve koku sorununun var olduğu sonucuna varılır.

Eğer 3 aydan kısa süreyle koku yayan bir işletme varsa, işletme etrafındaki koku değerlendirme alanında bu süreyi içine alacak şekilde seçilen en az 3 ay boyunca sürekli olarak ölçüm yapılır. Ölçüm sonuçları yukarıda belirtilen esaslara göre değerlendirilir.

b) Hedonik tonu olumlu veya iyi olan kokular için yukarıda verilen sınır değerleri 2 ile çarpılarak kullanılır. Koku karakterinin olumlu veya iyi, nötr veya kötü olduğu konusunda panelistlerle anlaşma sağlanamazsa, yörede yaşayan toplumda koku ile ilgili olarak Ek-2’te verilen formda yer alan bilgilere göre karar verilir.

Emisyon sınır değerleri

Madde 8- Bir tesisin tam kapasite ile çalıştığı koşullarda, koku emisyonuna neden olan kaynaktan (bacadan) değişik zamanlarda (gün ve saatlerde) alınan ve tesisin koku emisyonunu temsil eden en az üç kokulu gaz örneğinin Olfaktometrik olarak ölçülmüş koku konsantrasyonlarının geometrik ortalaması,

a) 1000 KB/m3 veya daha az ise, o tesiste baca gazında koku giderimi konusunda bir yaptırıma gerek yoktur.

b) 1000-10 000 KB/m3 aralığında ise, yetkili merci çevrede koku şikayetinin olup olmadığına da bakarak, dış ortam havasında koku ölçümlerinin yaptırılmasına karar verir. Bu çalışma sonunda elde edilen kokulu saat yüzdesinin Madde 7 de verilen sınır değerlerini sağlaması gerekmektedir.

c) 10 000 KB/m3 den büyük ise, bu durumda yetkili merci tesiste baca gazında koku önleme tekniklerinin ve yöntemlerinin kullanılmasına karar verir. Koku problemine neden olan tesis/tesisler problemi gidermek üzere önlem aldıktan sonra koku kaynağındaki emisyonu yeniden ölçtürür. Ölçüm sonuçları 1000 KB/m3 veya daha az ise sorun yoktur. Alınan önlemler başarılı sayılır. Ölçüm sonuçları 1000 KB/ m3 den fazla ise, o kaynağın etkisi ile oluştuğu kanıtlanmış olan dış ortamdaki koku seviyesi, 7 nci madde ile uyumlu hale gelinceye kadar kaynakta alınan önlemlerin iyileştirilmesi istenir.

Bir tesiste birden fazla koku kaynağı varsa, bu durumda her bir kaynaktaki koku debisi (q koku) bulunup tesisin tümü için toplandıktan sonra, bütün kaynaklardan çıkan kokulu gaz hacimsel debileri (Q) toplamına bölünerek ortalama koku konsantrasyonu belirlenmelidir, Bu şekilde bulunan ortalama koku konsantrasyonu yukarıdaki a, b, ve c fıkralarına göre değerlendirilir.. Aynı türden kokulu gaz salan birden fazla tesis varsa bunların şikayet konusu koku olayındaki sorumluluk payları 12 nci maddede bahsi geçen dağılım modeli yardımıyla belirlenir.

 

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Kokuya Neden Olan Emisyonların ve Dış Ortamdaki Koku Seviyesinin Ölçülmesi, Ölçüm Sonuçlarının Değerlendirme Kriterleri İle İlgili Usul ve Esaslar

Emisyonların ölçülmesi ve değerlendirilmesi

Madde 9- Koku kaynağından çıkan gazların KB/m3 cinsinden konsantrasyonu “Olfaktometri” yöntemi ile tayin edilir. Bu yöntemin kullanılmasında, Koku Emisyonu Ölçüm Kılavuzunda (Kılavuz A)belirtilen esaslar uygulanacaktır

Dış ortamdaki koku seviyesinin ölçülmesi ve değerlendirilmesi

Madde 10- Koku kaynağından dış ortama yayılan kokunun seviyesi (konsantrasyonu) “alan ölçümleri” ile tesbit edilir. Alan ölçümlerinin yapılmasında Dış Ortamdaki Koku Seviyesi Ölçüm Kılavuzunda (Kılavuz B) belirtilen esaslar uygulanacaktır

Koku giderimi/azaltma ile ilgili olarak alınan önlemlerin yeterli olup olmadığının belirlenmesinde; bu maddeye göre yaptırılan alan ölçümleri için belirlenen grid noktalarındaki koku konsantrasyonları, kaynakta ölçülen emisyon seviyesini baz alarak geçerliliği bilimsel olarak kanıtlanmış “koku dağılım modelleri” yardımı ile de hesaplanabilir. Eğer, yaptırılan alan ölçümleri veya koku dağılım modelleri ile bulunan dış ortam koku konsantrasyonları, 7 nci maddede belirtilen kriterleri sağlıyorsa, önlem başarılı sayılır. Kriter sağlanmazsa, 7 nci maddede belirtilen kriterler sağlanıncaya dek alınan önlemlerin iyileştirilmesi istenir.

 

BEŞİNCİ BÖLÜM

Koku Konusundaki Şikayetlerin Değerlendirilmesi

Şikayetin yapılması ve değerlendirme

Madde 11- Şikayete neden olan koku/kokular için Yetkili Merci’lere aşağıdaki esaslara göre şikayet yapılır.

a) Şikayetçi, Yetkili Merci’ye dilekçe ile başvurur.

b) Yetkili merci, şikayet mahallinde ön değerlendirme yaptırır. Bu ön değerlendirme, koku konusunda eğitim görmüş, 5 Ocak 2002 tarihli ve 113 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Çevre Denetimi Yönetmeliği’ndeki denetçi kriterlerini sağlayan ve yetkili merci tarafından görevlendirilen en az iki kişi tarafından yapılır.

c) Yetkili Merci tarafından görevlendirilen kişiler şikâyet mahallindeki tüm olası koku kaynaklarını belirler.

d) Kaynak çevresinde araştırma yapılarak koku problemine katkıda bulunabilecek başka kaynakların var olup olmadığı ve koku önlemlerinin alınıp alınmadığı kontrol edilir.

e) Kaynakla ilgili diğer bilgiler de toplanarak şikayet mahallinde, Ek-2’de yer alan “Ön DeğerlendirmeFormu” doldurulur.

f) Eğer şikayet, gerçek bir koku probleminden kaynaklanmıyorsa, şikayet yetkili merci tarafından sonlandırılır.

g) Eğer şikayet, gerçek bir koku probleminden kaynaklanıyorsa, şikayet konusu olan kaynakta uzun süreli incelemeler gerekebilir. Bu durumda

Kokuya neden olan tesis/tesislerden gerekli proses bilgileri elde edilir. Tesis/tesislerden alınacak dokümanlar ticari ve endüstriyel sırlar ihtiva ediyorsa, bu dokümanlar işaretlenerek ayrı bir grup halinde yetkili merciye sunulur. Bu durumda diğer dokümanların tesis/tesislerin çevreye olan etkilerini açıkça ortaya koyacak özellikte olmasına dikkat edilir.

Ölçüm yapmaya yetkili kuruluşlar tarafından;

1) Proseste veya tesis sınırları içinde kokuya neden olabilecek kaynaklar belirlenir ve değerlendirilir.

2) Emisyon kaynaklarından numune alma yöntemleri ve yerleri belirlenir.

3) Koku kaynaklarının şikayet noktasına olan uzaklığı belirlenir.

4) Koku kaynaklarının yerleşik olduğu mahallin kentsel, kırsal, ticari veya endüstriyel bölge olup olmadığı belirlenir.

5) Tesis içinde belirlenmiş olan koku kaynaklarında, Madde 9 ve Madde 16’ya göre ;

i. Örnekleme yapılır.

ii. Olfaktometrik ölçümler gerçekleştirilir ve koku konsantrasyonları belirlenir.

iii. Ek- 3’te verilen formata uygun olarak “Emisyon Raporu” hazırlanır.

h) Raporda yapılan değerlendirmeler doğrultusunda Madde 8' de belirtilen sınır değerlere göre tesisten koku problemini giderici gerekli tedbirlerin alınması istenir.

ı) Alınan tedbirlerin etkinliği ölçümlerle belirlenir.

i) Şikayetlerin devamı halinde, şikayet mahalline kaynaktan gelen koku etkisinin ve dış ortamdaki koku konsantrasyonunun belirlenmesi amacıyla geçerliliği bilimsel olarak kanıtlanmış “koku dağılım modelleri” kullanılabilir. Koku ile ilgili matematiksel modellerin çok kısa ortalama alma süreleri ile kullanımı esastır; bu ortalama alma süreleri 3 dakikayı geçemez. Modelin en az gündüz ve gece saatlerindeki birer saati temsil edecek veri türetmesi gereklidir. Bu durumda yörede gece ve gündüz birer saatlik sürelerle ve seçilen aynı kısa ortalama alma sürelerinde rüzgar yön ve hızlarını ölçerek modeli çalıştırmak esastır. Bu çalışmanın sonuçlarına göre tesisten koku giderici ek tedbirler alması istenir.

j) Şikayetlerin bu durumda da devamı halinde şikayet bölgesinde 10 ve 16 ncı maddeye göre dış ortamdaki koku seviyesi ölçümleri gerçekleştirilerek tesisten kaynaklanan kokunun şikayet alanındaki etkisi ölçülür.

1) Dış ortamdaki koku seviyeleri belirlenir.

2) Ek-4’de belirtilen formata uygun olarak Dış Ortamdaki Koku Seviyesi Raporu hazırlanır.

3) Raporda yapılan değerlendirmeler doğrultusunda Madde 7’de belirtilen sınır değerleri aşılıyorsa tesisten ek tedbirler

4) Alınan ek tedbirlere yönelik rapor tesis tarafından yetkili merciye sunulur.

5) Yetkili merci tarafından Ek-5’de yer alan “Şikayet Sonuçlandırma Formu” hazırlanır. Şikayet Sonuçlandırma Formu dikkate alınarak şikayet konusu devam ettirilir ya da sonlandırılır. 7 nci maddede belirtilen kriterler sağlanmadıkça şikayet sona ermiş sayılmaz.

k) Emisyon ve dış ortamdaki koku seviyesi ölçümleri, rapor hazırlanması,ek tedbirlerin alınması gerektiği hallerde süreler yetkili merci tarafından belirlenir.

Ölçümler için yapılacak harcamalar

Madde 12- Koku emisyonu ve tesis çevresinde dış ortamdaki koku seviyesinin belirlenmesi için yapılacak ölçüm ve modelleme çalışmalarının gerektirdiği masraflar, tesisi işleten tarafından karşılanır.

 

ALTINCI BÖLÜM

Koku Önleme ve Giderme TedbirleriKokulu atık gazların atmosfere atılması

Madde 13- Esas olarak kokulu atık gazlar toplanmalı ve serbest hava akımı tarafından engellenmeden taşınabilecek şekilde baca vasıtası ile atmosfere verilmelidir.

Kontrol tedbirleri

Madde 14- Faaliyetleri ve kullandığı proses nedeniyle kokuya neden olan tesisler için, koku emisyonununönlenmesinde “Koku Önleme ve Kontrol Yöntemleri” Kılavuzunda (Kılavuz C) yer alan bilgilerden yararlanılabilir. Tesis ve faaliyetler için bu kılavuzda yer almayan ve aşağıda örnekleri verilen tedbirler alınarak koku konsantrasyonunun 8 inci maddede verilen sınır değerlerin altına düşürülmesi sağlanır.

a) Koku yaratan tesislerin yerleşim bölgelerinden Valilikçe uygun gürülen bir uzaklıkta kurulması,b) Kokulu gaz emisyonunun kaynakta kontrolu,c) Kokulu maddelerin kapalı ortamda muhafaza edilmesi,d) Genel temizlik kurallarına uyulması.

Endüstriyel Kaynaklı Hava Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği

Madde 15- Kümesler, Ahırlar ve Kesimhaneler, Hayvan Yağlarının Eritildiği Tesisler, Et ve Balık Ürünlerinin Tütsülendiği Tesisler ve Gübre (Tezek) Kurutma Tesisleri gibi faaliyetlerin koku probleminin önlenmesinde 7.10.2004 tarihinde yayımlanan Endüstriyel Kaynaklı Hava Kirliliği Kontrol Yönetmeliği’nin 43 üncü maddesindeki hükümler geçerlidir.

 

YEDİNCİ BÖLÜM

Ölçüm Yetki Belgesi Esasları

Ölçüm yapmaya yetkili kuruluşlar

Madde 16- Gerekli ölçüm ve analizler 27.10.1999 tarihinde yayınlanmış, 4457 sayılı “Türkiye Akreditasyon Kurumu, Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun” hükümlerine göre akredite edilmiş laboratuvarlara sahip olan özel ve kamu kurum ve kuruluşları tarafından 9 ve 10 uncu maddeye göre yapılır.

Akredite edilmiş ve Bakanlıktan Yeterlik Belgesi almış kurum ve kuruluşlarının sayısı yeterli düzeye ulaşıncaya kadar, Bakanlıkça Ön Yeterlik Belgesi verilmiş kurum ve kuruluşlarının yaptığı ölçümler kabul edilir.

Ölçümde kullanılacak cihazlar ve özellikleri

Madde 17- Koku kaynağından alınan kokulu gaz örnekleri içindeki koku konsantrasyonu olfaktometrik yöntemle tayin edilir. Olfaktometrik ölçümlerde kullanılan cihaz “olfaktometre”dir. Ölçümler ve değerlendirmeler sırasında EN 13725 standardında belirtilen esaslara uyulur. Bu esaslar Kılavuz A da verilmiştir.

Dış ortamda yapılacak koku konsantrasyonu ölçümleri ise Kılavuz B de verilen esaslara göre yapılır.

Ölçüm yapacak personelin nitelikleri

Madde 18- Koku emisyonunu ölçecek veya dış ortamdaki koku konsantrasyonunu tayin edecek kişilerin özellikleri ve panelistlerin kalibrasyonu yine Kılavuz A ve B de verilen esaslara göre yapılır.

 

SEKİZİNCİ BÖLÜM

Cezai Hükümler

İdari Yaptırımlar

Madde 19- Her kim kasten veya ihmal ile bu Yönetmelikte belirtilen esas ve standartları yerine getirmez ise yönetmeliği ihlal etmiş olur. Bu durumda, Yönetmeliği ihlal edenlere, iş termin planının hazırlanması için 30 gün süre verilir. Bu süre sonunda belirtilen yükümlülüğü yerine getirmeyen ve termin planı çerçevesinde gerekli tedbirleri almayanlara yetkili merci tarafından 2872 sayılı Çevre Kanunu hükümleri uygulanır.

Çevre kirliliğinin toplum sağlığı yönünden tehlike yarattığı hallerde faaliyet süre verilmeksizin kısmen veya tamamen durdurulur.

 

DOKUZUNCU BÖLÜM

Çeşitli Hükümler

Madde 20- Bakanlık, gerekli gördüğü hallerde bu Yönetmeliğin uygulanmasına ilişkin olarak tebliğler çıkarabilir.

Yürürlük

Madde 21- Bu yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 22– Bu yönetmelik hükümlerini Çevre ve Orman Bakanı yürütür.

Geçici Madde 1- Bu Yönetmelik kapsamında şikayetlerin değerlendirilmesinde görevlendirilecek personele, bu yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren Bakanlık tarafından 1 yıl içinde gerekli eğitimler verilir.

Bu süre içerisinde koku emisyonu ölçümü ve dış ortamdaki koku seviyesi ölçümü için de kapasite geliştirilir.Ek-1Koku emisyonlarının ve dış ortamdaki koku seviyesinin ölçülmesi ve değerlendirilmesine ilişkin terimler, formüller ve birimlerin listesiAdaptasyon : Sürekli veya kesikli olarak tekrarlanan bir kokuya maruz kalan koku alma organının duyarlılığının geçici olarak değişmesidir.

Anosmia (koku duyarsızlığı) : Kişide koku alma duyusunun bulunmaması halidir.

Aşırı koku duyarlığı : Kişide koku alma duyusunun aşırı duyarlı olması halidir.

Koku emisyonu : Bir kaynaktan (noktasal veya alansal) havaya atılan veya yayılan kokulu gazlardır. Koku emisyon debisinin belirlenmesi için iki parametre gereklidir; koku konsantrasyonu ve gaz debisi. Kokulu gaz debisi, gazın havaya atıldığı baca veya kanalda ölçülür. Baca veya kanaldan belli örnek alma yöntemine göre alınan gaz örneklerindeki koku konsantrasyonu ise Kılavuz A’da verilen esaslara göre tayin edilir.

Koku seviyesi : Koku konsantrasyonunun logaritmik olarak ifade edilmesidir. Bir maddenin koku konsantrasyonunun, aynı maddenin koku eşik konsantrasyonuna bölünmesi ile elde edilen oranın logaritması alınır ve bu değer 10 ile çarpılarak koku seviyesi bulunur. Burada koku eşik konsantrasyonu 1 KB/m3 ise, koku seviyesi,Lkoku= 10 x log (ck / c’k)dir. Bu formülde ck koku konsantrasyonunu; c’k ise koku eşik konsantrasyonunu gösterir. Böylece hesaplanan koku seviyesi (Lkoku) gürültü birimine benzer şekilde Desibel (dBkoku) cinsinden ifade edilmiş olur.Koku debisi (qkoku) : Birim zamanda birim alandan yayılan kokulu madde miktarıdır. Koku debisi; atık gazdaki koku konsantrasyonu, atık gazın dışarı verildiği yüzey veya kesit alanı (kanal veya baca için) ve gaz çıkış hızının çarpımıyla elde edilir. Birimi KB/saat dir.qkoku = ck .v . A = ck .QBurada,qkoku , koku debisi (KB/ saat),ck , koku konsantrasyonu (KB/ m3),Q , kokulu gazın hacimsel debisi (m3/ saat),v , kokulu gazın akış hızı (m/ saat),A , atık gazın dış ortama verildiği ve gaz akış yönüne dik kesit alanı (m2)dır.

Koku debisi(qkoku) hava kirleticileri için kullanılan kütlesel emisyon debisine tekabül etmektedir.

Koku ölçüm ve belirleme yöntemleri : Koku konsantrasyonu, kaynaklarda olfaktometre, elektronik burun vb. bilimsel olarak geçerliliği kanıtlanmış yöntemlerle ölçülür. Dış ortamdaki koku konsantrasyonu ise alan ölçümleri ile veya bilimsel olarak geçerliliği kanıtlanmış matematiksel dağılım modelleri yardımı ile belirlenir.

Dinamik olfaktometre : Kokulu gaz ve nötral havanın belirli seyreltme faktörlerine göre hazırlanmış karışımlarının tek bir çıkış noktasından bir akım şeklinde verildiği cihazdır.

Dinamik olfaktometri : Dinamik olfaktometre kullanılarak yapılan koku konsantrasyonu ölçümüdür.

Direkt olfaktometri : Koku konsantrasyonunun, örnek alma ve ölçme işlemleri arasında hiçbir gecikme olmadan ölçülmesidir. Buna aynı zamanda dinamik örnekleme veya on-line olfaktometri de denilir.

Dış ortamdaki koku ölçümü : Dış ortam havasındaki koku belirleme çalışması, esas olarak panelistlere yaptırılan istatistik temelli ve uzun süreli koku frekansı değerlendirme çalışmasıdır. Bu değerlendirmenin teknik esasları Kılavuz B de verilmiştir.

Evet/hayır metodu :Olfaktometride kullanılan paneliste “Koku var mı?” diye sorulan soruya Evet ya da Hayır yanıtı alınan metottur.

Kaçak kaynaklar : Boru flanşları, aspiratörsüz havalandırma delikleri veya vanalar gibi yerlerinin belirlenmesi kolay olmayan, fakat aynı zamanda etrafa miktarı belli olmayan koku yayan kaynaklardır.

Koku algılama kanunları : Koku konsantrasyonu ile insanların koku şiddetini algılamalarını ilişkilendiren kanunlardır. Bu kanunlar Steven Kanunu ( ) ve Weber-Fechner Kanunu ( ) gibi koku konusunda kullanılan üstel fonksiyonlu ifadelerdir.

Koku dağılım modeli : En az bir yıllık meteorolojik veriler ve tesisin koku emisyon debisini kullanarak belli koordinatlara sahip noktalardaki “koku konsantrasyonunu” hesaplamaya yarayan ve bilimsel geçerliliği kanıtlanmış bir modeldir. Ancak, bu modellerde ortalama alma süresini mümkün olduğunca kısa tutmak gereklidir. En fazla bir kaç dakikayı geçmemelidir. Modelin geçerliliği yeterli sayıda ölçüm yapılarak kanıtlanmalıdır. Model yardımıyla dış ortamda bulunan koku konsantrasyonundan “kokulu saat yüzdesi” ne geçmek yönetmeliğin gereği olduğundan, bu amaçla ek bir çalışmaya ve tercihan ek bir yazılıma gerek vardır. Dış ortamdaki koku konsantrasyonunu bulmak için kullanılan model, kirletici veya koku kaynakları ile yerleşim bölgeleri arasında olması gereken mesafeyi bulmak için de kullanılabilir.

Koku frekansı : Alan ölçümleri sırasında her ölçüm noktasında yapılan ölçümlerde, kokunun algılanabildiği ölçüm sayısının o ölçüm noktasında 10 dakika içinde yapılan toplam 60 adet ölçüme oranının 100 ile çarpılmasıdır.

Koku giderme verimi : Alınan bir koku giderme önleminin sonucu olarak, koku konsantrasyonu veya koku debisinde meydana gelen azalmadır. Ondalık kesir veya yüzde olarak ifade edilir. Azaltılan koku konsantrasyonu veya debisinin, giriş gazındaki koku konsantrasyonu veya debisine oranı olarak ifade edilir.

Koku konsantrasyonu :Standart koşullardaki 1 m3 gaz içinde bulunan Avrupa Koku Birimi (EOU=KB) adedidir.

Not: Koku konsantrasyonu, kokunun şiddetini ölçmeye yarayacak doğrusal bir ölçüt değildir. “Koku algılama kanunları” olarak bilinen ve dışsal etkenlere karşı duyu organlarının tepkilerini formüle eden ifadelere göre, koku yaratan etkenin miktarı ile algılanan koku şiddeti arasında doğrusal olmayan bir ilişki vardır.

Emisyonlardaki koku konsantrasyonlarının dağılım modeli yardımıyla dış havadaki kokunun hesabına dönüştürülmesi uygulaması sırasında, matematik modellerin ancak konsantrasyon belirleyebilmesi ise bu yüzden karışıklık yaratır. Çünkü matematik modeller insanlarda oluşan koku etkisini doğrudan hesaplayamazlar. Bu nedenle algılanan etkinin dozu hesaplanır (doz = konsantrasyon x algılama süresi). Bu kez de matematik modelin ortalama alma sürelerinin hesaba girmesi kaçınılmaz olur. Ancak uygun ve kısa süreli ortalama alan modeller kullanarak koku etkisi yaratan dozun tam belirlenmesiyle konsantrasyonun doz değerine dönüştürülmesi de şarttır.

Koku dozunun sıfır olduğu noktanın belirlenmesinin ardından belirlenen dozlar, yarattıkları “rahatsızlık hissi” ile beraber değerlendirildiklerinde koku şikayetlerinin tesbitine pratik bir çözüm getirebilmektedir.

Koku yorgunluğu : Koku algılamada azalma şeklinde ortaya çıkan bir adaptasyon çeşididir.

Olfaktometrik ölçüm : Bir numunenin koku konsantrasyonunu belirlemek üzere bir paneldeki tüm bireylere çeşitli seyreltilerden oluşan bir seri örnek koklatılarak, numunedeki koku konsantrasyonunun tayin edilebilmesi için yeterli veri üretilmesi işlemidir.

Referans madde : Kompozisyonu belirli hata payları dahilinde bilinen ve bir veya daha fazla özelliğinden yararlanılarak bir ölçüm metodunun veya bir cihazın kalibrasyonu, ya da bir maddenin değerlendirilmesi yapılabilen madde veya maddeler karışımıdır.

Seyreltme faktörü : Seyreltme sonrasında elde edilen gaz karışımı hacminin veya debisinin, seyreltme öncesi kokulu gaz hacmine veya debisine oranıdır.

Sıfır numunesi : Koku numunesinin tüm bileşim özelliklerini taşıyan, ancak kokusu kullanılan ölçüm yöntemine göre sıfır olan numunedir.

Standard koşullar (olfaktometri için) : Sıcaklığı oda sıcaklığı (298°K=25°C), basıncı normal atmosfer basıncı (101,3 kPa) olan ve içerdiği neme göre düzeltme yapılmamış gaz koşullarıdır. Olfaktometri uygulaması için yapılan bu tanım aynen emisyon debilerinin koşulları için de geçerlidir. Bu koşullar, koku algılamanın ortamdaki özelliklere uygun olmasını sağlayacak şekilde seçilmiş ve standardize edilmiştir.

Statik olfaktometre : Statik olfaktometre cihazı sadece bilinen kokulu gaz örneği ile nötral gazı karıştıran bir sistemdir. Karışım oranı, bilinen hacimlerden hesapla bulunur.